मी पाहिलेला थर्ड क्लास चित्रपट: जर्नी टू द सेंटर ऑफ द अर्थ

असाच एके दिवशी ऑफिस मधून निघत होतो, म्हटलं एखादा चित्रपट रूमवर नेऊन बघावा. माझ्या ऑफिसमध्ये बरेच चित्रपट असतात इकडे तिकडे पडलेले. चांगला एखादा न्यावा म्हणत होतो म्हणून बाजूच्या मित्राला विचारल, अरे बाबा, ह्यापैकी बघण्यासारखा कोणता आहे? त्याने लगेच उत्तर दिलं-- जर्नी टू द सेंटर ऑफ द अर्थ.
मी-- हम्म, नाव तर भारी दिसत आहे, बघुयात तरी काय आहे ते ह्यात?
मी तो चित्रपट पेन ड्राइव्ह मध्ये टाकला आणि रूमकडे निघालो. गेल्या गेल्या रूमवरच्या मित्रांना खुशीत सांगितलं, बाबांनो मस्त पिच्चर आणलाय. बघुयात.

चालू केला, तेव्हा थोडा ठीक वाटला कारण अजून जर्नी चालू झाली नव्हती. ष्टोरी काही अशी आहे--

एक मुलगा असतो, त्याचा बाप म्हणे कुठला की शास्त्रज्ञ असतो. आणि असे सांगितले गेले आहे की त्याच्या बापाने पृथ्वीचे सेंटर पहिले आहे. तो तिथे गेला होता, काही काळ राहिला होता, नंतर त्याला डायनासोरने खाल्ले आणि तो तिथेच मेला.
ह्या पोराच्या बापाचा कुणी एक मित्र असतो, ज्याला नेहमी स्वप्न पडत असते की हा कुठे तरी विचित्र ठिकाणी गेलाय आणि ह्याच्या मागे एक डायनोसोर लागलाय. तो धडपडत पळतोय जीव वाचवण्यासाठी आणि भसकन मध्येच त्याला जाग येत असते.

मग काही दिवसांनी तो मित्र ह्या पोराकडे येतो. ह्याला एके ठिकाणी घेऊन जातो, ते म्हणे पृथ्वीच्या केंद्राकडे जायचे ठिकाण आहे! त्याअगोदर ते कुठल्यातरी पोरीकडे थांबतात. जेव्हा हे तिथे (केंद्राकडे जाण्याच्या ठिकाणी) जातात, तेव्हा त्यांना तिथे कुठलेसे यंत्र दिसते. यंत्र कसले, साली पंक्चर ची मशीन असेल, उग आपल्याला भासवतात की काहीतरी लई भारी मशीन आहे. मग तो (ह्या पोराचा काका) ते यंत्र उखडून टाकतो, की लगेच आकाशात काळे ढग काय येतात! विजा काय चमकतात! भूकंप काय व्हायला लागतो, बाप रे.. मग तिथे त्यांना एक खंदक दिसतो. आडोसा म्हणून ते त्यात जातात, आणि लगेच एक वीज पडते आणि तो खंदक बुजून जातो! आता काय?

मग हे थोडे मध्ये जाऊन पाहतात. मध्ये त्यांना कुठली तरी खान असल्यासारखी दिसते. तिथे खूपसारे यंत्र असतात. छोटी रेल्वे सुद्धा दाखव्लीये. मग हे लोक एकेका डब्ब्यात जातात. हा रस्ता मग भयानक होत जातो. एका डब्ब्याची धावपट्टी संपल्यावर एक जन दुसऱ्या डब्ब्यात उडी मारतो, दुसरा तिसऱ्या डब्ब्यात.. अरे काय हा पोरखेळपणा? मग ती गाडी एके ठिकाणी थांबते, तिथे ते लोक पाहतात तर हिऱ्याची खान असते. हे लोक खाणीत जातात खरे, पण तिथली जमीन म्हणे फारच तकलादू असते. त्या पोराच्या हातून एक हिरा जमिनीवर पडतो, आणि जमीन तडकून हे तिघे मध्ये पडतात. आणि खाली सेंटर कडे जातात. तिथे ते पाण्यात पडलेले दाखवले आहे.

मग ते लोक पाण्यातून बाहेर येतात, चालत जाताना त्यांना एक ठिकाण दिसते तिथे कुठले तरी पक्षी असतात, ह्या पक्ष्यांच्या अंगातून लाईट येत असतो! काय माहिती, त्या डायरेक्टरला बहुतेक काजवे दाखवायचे असतील पण चुकून पक्षी दाखवल्या गेला :) मग एक पक्षी येऊन ह्यांना पुढचा रस्ता दाखवतो. तिथे तापमान १०० डी.से. द्खावलेले आहे! आणि तेवढ्या तापमानात हे लोक जिवंत सुद्धा राहतात म्हणे! तिथे ह्यांना सूर्य सुद्धा दिसतो, आणि पुढे एक समुद्र दाखवलाय, ज्यामध्ये हे लोक एका रेडीमेड जहाजातून प्रवास करतात.. मग त्यांच्यांवर समुद्रातल्या भयानक माश्या हल्ला करतात! आणि सगळ्यात कहर म्हणजे तिथे ह्या पोराला त्याच्या आईचा फोन येतो! अरे, लोकांना काय पागल समजतो का तो डायरेक्टर? मग हे बेशुद्ध होतात आणि एकमेकांपासून वेगळे होतात..

मग ह्या पोराच्या काकाच्या मागे खरोखरच एक डायनोसोर लागतो, पण यावेळी तो वाचतो. ह्या पोराला एक पक्षी वाट दाखवतो आणि परत काकाकडे नेतो.. मग हे तिघे काहीतरी दिव्य प्रयत्न करून तिथून बाहेर पडतात आणि भूतलावर येतात.

पण एकंदरीत पिच्चर थर्ड क्लास आहे. पृथ्वीच्या केंद्रापर्यंत जायला ह्यांना ते रेल्वेचे डबे काय मिळतात, तिथे लाईट वाले पक्षी काय दिसतात, डायनोसोर काय मागे लागतो, सूर्य काय दिसतो, केंद्रापाशी समुद्र काय दिसतो, तिथे माश्या काय हल्ला करतात, ह्याला तिथे मोबाईल फोनचे कवरेज काय येते! अरे अरे अरे, काही तरी रियालीस्टिक दाखवा न यार! बहुतेक १०-१२ वर्षाचा एखाद्या पोराने हा पिच्चर डायरेक्ट केला असावा!

तुम्हाला कधी या पिच्चरची सी.डी. मिळाली तर ती बघण्याच्या अगोदर तोडून फेकून द्या! विश्वास करा माझ्यावर.. चला, पोस्ट कम्प्लीट झाली. बर वाटल.

निरोप घेतो,
-पी.के.